Από τις πιο ιδιάζουσες χροιές του Ελληνικού καλλιτεχνικού χώρου, με τις πιο απίστευτες ερμηνείες. Ο Χρήστος δεν κάνει απλά entertainment, το ζει!
Τον Χρήστο τον άκουσα για πρώτη φορά στο τραγούδι του "Οι γάτες". Νομίζω ότι δε χρειάστηκε και πολύ μετά από αυτό για να τον εντάξω στην καθημερινότητά μου!
Με σπουδές στη Φιλοσοφία -και για να είμαι ακριβής, αν φυσικά δεν κάνω λάθος, στη Φιλοσοφία της Μουσικής (για τυχόν λάθος πληροφορία παρακαλώ διορθώστε με), και έχοντάς τα παρμένα στο κρανίο, διότι αυτό που γούσταρε ήταν να επιστρέψει στην Ελλάδα και να δημιουργεί -με όλη τη σημασία της λέξης "δημιουργία", μουσική!
Οι λόγοι για του οποίους ο Χρήστος, ο ανιψιός του τρισμέγιστου Αντώνη Παπαδόπουλου, μπήκε σε αυτό το Blog, είναι περίπου κάνα δισεκατομμύριο αλλά θα αναφέρω μόνο μερικούς από αυτούς. Τους βασικότερους.
- Γιατί τον ακούς και ξέρεις ότι είναι ο Χρήστος. Απλά. Δε χρειάζεται να ξέρεις το τραγούδι καν.
- Γιατί τα τραγούδια του, και από μουσικής άποψης αλλά και από στιχουργικής, έχουν τη Φιλοσοφική του σφραγίδα.
- Διότι η μουσική που γράφει, είναι μουσική. Όχι σκουπίδια που ντύνουν στίχους.
- Γιατί οι στίχοι που γράφει, είναι στίχοι. Όχι σκουπίδια που ντύνουν μουσική.
- Γιατί έγκυρες πληροφορίες με επιβεβαιώνουν πως είναι καταπληκτικό παιδί.
- Διότι ακόμη και στην πιο απλή ερώτηση, το "Φιλοσοφείν" του δεν κρύβεται.
- Γιατί δημιουργεί, για να αφήσει κάτι καλό πίσω του, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος!
- Για τα περισσότερα από τα δημιουργήματά του, συμπεριλαμβανομένων των "Γάτες", "Δεν είμαι άλλος", "Ημερολόγιο" και λοιπών πολύτιμων λίθων της Ελληνικής δημιουργίας της μουσικής.
- Για την καταπληκτικότερη ερμηνεία και μουσική πάνω σε στοίχους του... "Άδηλου"!!!! Του ΎΜΝΟΥ "Ας χαθείς"!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΡΗΣΤΑΡΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου